
اختلالات مغزی میتوانند طیف گستردهای از مشکلات شناختی، حرکتی، زبانی و هیجانی را ایجاد کنند. درمانهای غیر دارویی، با تکیه بر اصول علوم اعصاب و توانایی شگفتانگیز مغز برای بازسازی و یادگیری (نوراپلاستیسیته)، نقش بسیار مهمی در توانبخشی بیماران دارند. این روشها معمولاً بدون عوارض دارویی و با اثربخشی پایدار همراه هستند.
توانبخشی شناختی مجموعهای از تمرینات هدفمند، ساختاریافته و علمی است که برای تقویت مهارتهایی مانند حافظه، توجه، تمرکز، برنامهریزی، تصمیمگیری، کنترل هیجان و کارکرد اجرایی بهکار میرود. این روش باعث فعالسازی لایههای مختلف مغزی و بازسازی شبکههای آسیبدیده میشود.
در این نوع مداخله، مغز بهطور مستمر درگیر فعالیتهایی میشود که سبب پیشگیری از افت شناختی و تقویت تواناییهای ذهنی میگردد. شامل:
کاردرمانی میان شناخت و عملکرد روزمره ارتباط برقرار میکند. تمرینات شناختی–عملکردی کمک میکنند تا فرد بتواند مهارتهای موردنیاز برای استقلال در زندگی را بازیابی کند. کاردرمانی در:
نقش بسیار مهمی ایفا میکند.
گفتاردرمانی برای تقویت مهارتهای زبان، گفتار، درک کلام، نامگذاری، مهارتهای اجتماعی و حتی بلع ضروری است. اختلالاتی مانند آفازی، اوتیسم، تأخیر گفتار و مشکلات زبانی پس از سکته مستقیماً با این روش قابل درمان هستند.
مداخلات روانشناختی شامل CBT، ACT، DBT و تمرینات تنظیم هیجان هستند. این رویکردها به بازسازی الگوهای فکری، کاهش اضطراب، افزایش انگیزه و بهبود عملکرد روزمره کمک میکنند.
| اختلال | نوع درمان | مداخله تخصصی |
|---|---|---|
| ADHD | توانبخشی شناختی | تقویت توجه، افزایش حافظه کاری، آموزش مدیریت زمان |
| اوتیسم | گفتاردرمانی + توانبخشی اجتماعی | تقویت تئوری ذهن، درک هیجانات، تعامل اجتماعی |
| افسردگی | رواندرمانی + فعالسازی شناختی | اصلاح افکار منفی، کاهش نشخوار ذهنی، افزایش انگیزش |
| سکته مغزی | توانبخشی شناختی + گفتاردرمانی + کاردرمانی | بازآموزی زبان، تقویت حافظه و توجه، بازگشت مهارتهای روزمره |
| آلزایمر | تمرینات حافظه + فعالسازی شناختی | تقویت یادسپاری، تمرین جهتیابی، افزایش فعالیت ذهنی |
| پارکینسون | کاردرمانی + تمرین شناختی–حرکتی | بهبود سرعت پردازش، کنترل حرکات ظریف، گفتاردرمانی |