در ظاهر بنظر میرسد میگرن و تشنجهای صرعی شباهتی با هم ندارند. تشنج بدلیل بیشفعالی مدارهای مغز ایجاد میشود که با بیهوشی همراه است. و میگرن شامل سردرد شدید ، حالت تهوع و حساسیت به نور و صدا است. با وجود علائم متمایز این دو اختلال بعضی از دانشمندان فکر میکنند میگرن و تشنج ممکن است ناشی از اختلالات مشابه در فعالیت مغز باشند.
یکی از شباهت های این دو اختلال ماهیت اپیزودیک آنهاست یعنی بیماران معمولاً عادی هستند و بعضی مواقع دچار حملات می شوند. معمولاً راه اندازهای حملات میگرن و تشنج را بطور دقیق نمیدانیم اما در هر دو اختلال، عواملی وجود دارند که میتوانند احتمال حمله را افزایش دهند. مثلا فعالیت الکتریکی غیرطبیعی و اختلال در کانالهای یونی سلولهای عصبی در هر دو اختلال میگرن و تشنج وجود دارد. علاوه بر این، چند داروی صرع در درمان میگرن نیز مؤثر است. در کل بنظر میرسد با وجود تفاوتهای بزرگ بین این دو اختلال ، برخی شباهتهای چشمگیر نیز وجود دارد.
آیا بین میگرن و تشنج شباهتهایی در فعالیت مغز وجود دارد؟
رویداد اصلی در تشنج، تخلیه الکتریکی غیرطبیعی، همزمان و بیش از حد نورونها است. اما بنظر میرسد غیر فعال شدن کوتاهمدت نورونهای کورتکس عامل راهانداز میگرن باشد. موج غیرفعال شدن نورونها باعث آزادسازی موادی در مغز میشود که گیرنده های درد را فعال کرده و دردهای میگرنی را ایجاد میکنند. این دو اختلال با وجود تفاوتهایشان، شباهتی قابل توجه دارند. شباهت این دو اختلال در این است که قبل از غیرفعال شدن نورونها در میگرن، مرحله ای از بیش فعالی نورونی شبیه آن چیزی که در تشنج وجود دارد نیز اتفاق میافتد.
آیا بررسی اشتراکات دو اختلال میتواند به توسعه درمانهای بهتر کمک کند؟
با بررسی و اثبات شباهتهای اساسی مرحله ابتدایی این دو اختلال ممکن است بتوانیم داروهای بیشتری تولید کنیم که بر هر دو اختلال اثرگذار باشند.