الگوی راه رفتن ما می تواند افت مهارت های شناختی را پیش بینی کند

اختلالات راه رفتن و سرعت پایین آن می تواند شاخصی برای افت شناختی باشد! راه رفتن افراد شاخصی است که تعیین می کند مغز و همچنین بدن آن ها چقدر سن دارد!

در حال حاضر تمرکز محققان بسیاری روی اهمیت ارزیابی کارایی حرکتی در کنار کارایی شناختی است تا کاهش عملکرد شناختی قابل پیش بینی شود.
در دو دهه ی گذشته مطالعات گسترده ی اپیدمیک نشان داده اند که اختلال در راه رفتن و به طور خاص آرام راه رفتن ممکن است مرحله ی اولیه ی دمانس باشد.یا حتی پیش بینی کند که چه کسی در خطر ابتلا به آن است.نقایص کوچک راه رفتن در افراد مسن دارای نقص شناختی و دمانس نسبت به سایر افرادی که پا به سن می گذارند شایع تر است.
دانشمندان در ضمیمه ی مجله ی بیماری آلزایمر (JAD) مطلبی را منتشر کردند که بیانگر این است که اختلالات گام برداشتن و به خصوص آرام راه رفتن باید به عنوان یک نشانه ی افت عملکرد شناختی در آینده مدنظر قرار بگیرد.آن ها ارزیابی کارآمدی حرکتی را علاوه بر ارزیابی عملکرد شناختی در افراد دارای نقص شناختی پیشنهاد داده اند.

ارزیابی راه رفتن می تواند در تشخیص بیماران در معرض خطری که با روش های تشخیصی تهاجمی ارزیابی می شوند و یا در مداخله های زودهنگام، موثر و مفید باشد. ما بر این باوریم که یک ارزیابی ساده ی راه رفتن باید بخش روتین ارزیابی در افراد مسن دارای نقص شناختی باشد. پیاده سازی این روش درکلینیک ها ممکن است دشوار باشد. اما ما امیدواریم شواهد ارائه شده در این باره باعث پیشرفت در این زمینه باشد.
همچنین یافتن راهی برای تشخیص زودهنگام دمانس بسیار ضروری است. ممکن است ما در آینده بتوانیم قبل از آن که نقص حافظه ی قابل توجهی دیده شود، آلزایمر و انواع دیگر دمانس را تشخیص دهیم.در افراد مسن با نقص شناختی متوسط ،سرعت راه رفتن عادی زمانی که آن ها هم زمان یک تکلیف شناختی را هم انجام می دهند، بیشتر از ۲۰درصدکاهش پیدا می کند. که این موضوع بیانگر افزایش ۷برابری خطر ابتلا به آلزایمر در یک بازه ی زمانی ۵ساله است. ما باور داریم که راه رفتن یک تکلیف پیچیده ی حرکتی مغز است و یک فرصت طلایی برای شناسایی افراد با ریسک بالای دمانس می باشد که می تواند سودمند تر از بسیاری از ارزیابی های تهاجمی یا مداخله های زودهنگام باشد.
نقص شناختی و دمانس بار سنگین مراقبت های بهداشتی را به همراه دارد.نزدیک به پنجاه میلیون نفر در دنیا مبتلا به دمانس هستند. همچنین سالانه حدودا ده میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند. آلزایمر شایع ترین نوع آن است و ۷۰-۶۰ درصد مبتلایان را تشکیل می دهد.از نشانه های دمانس کاهش پیشرونده ی عملکرد شناختی است که روی حافظه،تفکر، آگاهی، ادراک، محاسبه، ظرفیت یادگیری، زبان و قضاوت فرد تاثیر می گذارد.نقایص راه رفتن در افراد مبتلا به دمانس بیشتر از افرادی که روند عادی پیری را تجربه می کنند ،شایع است.و احتمالا با شدت نقص شناختی مرتبط است.

منبع