روشِ درمانی «یکپارچگی» چیست؟

یکپارچگی حسّی، یک روش درمانِ حسّی – حرکتی برای کودکان دارای اختلال طیف اتیسم است.

مشکلات حسّی در کودکان دارای اتیسم مانند عدم واکنش به محرک های حسّی مانند صدا، نور،لامسه و یا واکنش های بیش از حدّ معمول به ورودی های حسّی، بسیار شایع است.

این روش درمانی بر پایۀ یافته های جدید درباره مغز، از جمله مهمترین آنها یعنی انعطاف پذیری عصبی یا نوروپلاستیسیتی استوار است. در گذشته این باور وجود داشت که مغز انسان در طول حیات خود همیشه ثابت می ماند امّا امروزه با قبول اصلِ انعطاف پذیری عصبی به معنای اینکه مغز تحت شرایطی قادر به تغییر یا بهبود عملکردهای خود است، روش های درمانی جدیدی از جمله یکپارچگی حسّی برای بیماران مورد استفاده قرار می گیرد.

روش درمانیِ یکپارچگی حسّی معمولاً توسط کار درمانگران و گفتار درمانگران مورد استفاده قرار می گیرد. درمانگران در این روش از تکنیک های معینی به کودک دارای اتیسم کمک می کنند تا نسبت به ورودی های حسّی خود، واکنش های مناسب نشان داده و آستانه حسّی خود را به محدوده نرمال و یا نزدیک به آن برساند و در پردازش های حسّی نیز به خوبی عمل بکند. متخصصین تکنیک های بسیار متنوع و گسترده ای را برای روش یکپارچگی حسّی به کار می گیرند، به عنوان مثال به والدینِ کودکی که دارای حساسیت بیش از حد به صدا است ، آموزش می دهند تا مدتّی معین، بیشتر با فرامین غیر کلامی با او ارتباط برقرار بکنند، تا با پیشرویِ روندِ درمانی توسط درمانگرِ متخصص، حساسیت کودک به صدا را کاهش بدهند.

یکی از اهداف و مزایای این روش درمانی، بهبود شرایط فردِ دارای اختلال اتیسم برای تعامل با محیط اطرافِ خود است.