چهار افسانه و چهار واقعیّت در مورد اتیسم

افسانه اول: اتیسم یک بیماریِ نادرِ رُشدی است

واقعیت اول: اتیسم در ۱ کودک از ۱۶۰ کودک متولّد شده دیده می شود. اتیسم در همه جای دنیا و در همۀ نژادها با هر پس زمینۀ اجتماعی و اقتصادی دیده می شود.

افسانه دوم: فقط پسران مبتلا به اتیسم می شوند.

واقعیت دوم: با وجود اینکه تشخیص بیماری اتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران گزارش شده است ، با این حال بسیاری از دختران از این بیماری و نشانه های آن رنج می برند.

افسانه سوم: افراد مبتلا به اتیسم هرگز دوست ندارند که لمس شوند.

واقعیت سوم: در حالی که در بعضی از افراد مبتلا به اتیسم Hypersensitivity یا حساسیت بالا نسبت به حّس لامسه وجود دارد ، در باقی افراد اتیستیک این حالت دیده نمی شود و آنها دوست دارند تا در کنار دوستان خود بازی و ورزش کنند و در آغوش گرفته بشوند.

افسانه چهارم: کودک مبتلا به اتیسم اصلاً ارتباط چشمی با دیگران برقرار نمی کند.

واقعیت چهارم: بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال اتیسم قادر به برقراری ارتباط چشمی با دیگران هستند ، البته ممکن است ارتباط چشمی آنها به خوبی ارتباط دیگر کودکان نباشد امّا این افراد هم به افراد نگاه می کنند، لبخند می زنند و احساسات خود را به شیوه خود بیان می کنند.